Τελευταία
ευκαιρία αντίστασης στον χωρισμό Εκκλησίας-κράτους
Του Ανδρέα Σταλίδη, υποψηφίου
Ευρωβουλευτή της ΝΙΚΗΣ
Ο χωρισμός εκκλησίας-κράτους, κατ' αρχάς, δεν είναι
υποχρέωση καμίας διεθνούς συνθήκης ή συμμετοχής της χώρας - αυτά μας τα'
χει πει και ο Κωνσταντίνος Τσάτσος από την δεκαετία του 80, ότι δηλαδή 'η
Ευρώπη δεν μας θέλει αρνητές του εαυτού μας'.
Είναι όμως απωθημένο της κραταιάς αριστεράς και των
φιλελέφτ συμμάχων της, και όπως φαίνεται και της κυβέρνησης Μητσοτάκη που έχει
'μαράζι' να αρέσει σε αυτούς τους κύκλους.
Έτσι μας έφεραν για πρόεδρο μια βαθιά αριστερή, που
πριν την τελετή ορκωμοσίας έψαχνε τρόπο να ορκιστεί πολιτικά -που τελικά δεν
μπόρεσε να το κάνει γιατί δεν το προβλέπει το σύνταγμα και θα είχε κώλυμα
συμβατότητας-, την οποία στα κυβερνητικά επιτελεία συνωστίζονται για να την
ξαναβγάλουν του χρόνου –μπας και μας λείψει-, ενώ ο ίδιος ο Κυριάκος περνάει,
με την επικουρία της αριστεράς, νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, και
γίνεται επ' αυτού αναιδής προς τον ίδιο τον αρχιεπίσκοπο μέσα στην βουλή (αν
ζούσε, άραγε, ο Χριστόδουλος, πως θα τον αντιμετώπιζε η σημερινή ΝΔ; Τί θα
έλεγε η ΝΔ του Κυριάκου, που τρέχει στις μαζώξεις 'τιμής' για τον Σημίτη, για
την στάση της τότε επαράτου -και ανελλήνιστης- κυβέρνησης απέναντι στην
εκκλησία και την ορθοδοξία, και ζητήματα όπως η απάλειψη του θρησκεύματος από τις ταυτότητες;).